λιποστράτιος

-α, -ο (Α λιποστράτιος, -ία, -ον) [λιπόστρατος]

το θηλ. ως ουσ. η λιποστρατία

η εγκατάλειψη τού στρατού, η λιποταξία

αρχ.

το ουδ. ως ουσ. το λιποστράτιον

η λιποστρατία, η λιποταξία

2. φρ. «λιποστρατίου δίκη» ή «λιποστρατίου γραφή» — αγωγή και δίκη εναντίον κάποιου που εγκατέλειψε τον στρατό, που λιποτάκτησε.

[ΕΤΥΜΟΛ. < *λιποστράτιος < λιπ(ο)-* + στράτιος].